φιλευπρόσωπος

-ον, Μ

αυτός που τού αρέσουν τα ωραία πρόσωπα ή αυτός που τού αρέσει να έχει ωραίο πρόσωπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + εὐπρόσωπος «όμορφος, ευπαρουσίαστος»].